De vliegende Hollanders

De wind is ons kompas, als deze goed is dan varen we uit. En de wind is goed vandaag! Windkracht 5 uit zuidwest. Waar we in het begin van onze tocht nog zouden hebben geaarzeld (‘best wel harde wind’), twijfelen we nu geen moment. We gaan ervoor, met deze wind in de rug. De laatste etappe op de Limfjord! Ongelooflijk!

Vanuit de haven varen we door het centrum van Aalborg. Een mooie havenstad! De majestueuze hoge bruggen gaan zelfs voor ons open! Maar dat is toch niet nodig! Later blijkt dat ze open gaan voor een groot ponton dat snel nadert. Het wordt voorbewogen door een krachtige duwboot, nu nog voor ons verborgen in de rivierbocht achter ons.

Aan de kade zien we een indrukwekkend Noors cruiseschip liggen. De boot is inmens groot, hoe groot zie je pas goed als er een gewoon bootje voorlangs vaart. De ‘Viking sky’ uit Bergen.

Het wordt trouwens drukker op de fjord nu we het echte haven- en industriegebied van Aalborg naderen. Fijn dat we AIS hebben zodat wij andere schepen en hun koers/snelheid kunnen zien en deze schepen ons.

De wind is hard en als we hem mee hebben, kunnen we een zeiltje opzetten (de tarp?). We racen over de ruige golven die door de wind behoorlijk hoog opgezweept worden. Soms gaan we wel 10 km per uur! En dat is werken hoor, om het zeil in de juiste positie te houden bij deze sterke wind. Maar we genieten van de wind, de golven, de snelheid en de blauwe lucht met witte wolken. Heerlijk, wat een leven!

Er is veel vrachtverkeer op het water, dus checken we regelmatig de AIS en blijven we ver uit de vaargeul. Opeens zien we ver achter ons het enorme cruiseschip opdoemen! Wauw, wat gaaf! Als het schip ons op grote afstand passeert, bergt Christa het zeiltje op en gaan we weer peddelen, zodat we klaar zijn voor de grote golven achter de boot. Rick stelt voor de golven recht van voren te nemen, dus we draaien de boot in de wind en varen recht op de grote golven af. Een goede beslissing, want het zijn inderdaad erg grote golven en ook nog eens vlak achter elkaar. Maar we komen er prima doorheen en pakken daarna onze koers weer op, die ons naar de andere oever van de fjord leidt.

Het wordt nog een pittige oversteek, maar we kennen dit soort golven zo langzamerhand wel. Dus we gaan er met volle energie en veel plezier overheen! Eenmaal weer aan wal, geven we elkaar een high five. Wat een gave laatste etappe van de Limfjord was dit!

Famous in Aalborg

The fresh delicious rolls for breakfast are a perfect start of the day, which will be gray, rainy and cold.

But the wind is still south-west, the right direction for Aalborg! So we pack our things and leave in the morning. The seakajakkers Holger and Tina from Germany wave us goodbye.

 

Across the bay of Nibe we put up our small sail and rush over the water. We nearly keep up with a large sailingboat that sails only on the fok… Well, nearly…
A large gray armyvessel approaches full speed, impressively fast. Fortunately we are in very shallow water, it will not come near.

In the distance we see our goal for today, the city of Aalborg. We try our luck on the shallow waters as the curves in the fjord now cause us to paddle against the wind. In the shallow waters we hardly have any waves, but the map indicates 0.1 meter depth at certain area’s here…. Fortunately we do not hit any ground and arrive safely in the marina of Aalborg.

On the shore we are warmly greeted by a Danish couple. ‘Are you from Holland’, they ask, ‘and heading for Sweden?’. Astonished we admit. They explain that they have read about us in the local newspaper! We nod in agreement. What a small world, we’re famous in Aalborg!

Quote from a wall in the Street Market in Aalborg

Zeilen op de Limfjord

Onweer voorspeld, dus we doen rustig aan met inpakken en ontbijten. Nog even lekker in de zon! Tijdens de onweersbui die kort daarna komt, genieten we van de regen op het dak in het knusse schuilhutje.

Na de bui vertrekken we door de ondiepe smalle en slikkige geul richting de fjord. Best een puzzel! Uiteindelijk stuurt Rick de kano door het geultje en loop ik langs de kant, zodat de boot wat gunstiger ligt.

De pittige zuid-westen wind, kracht 5 met vlagen, staat vandaag precies in onze rug. Rick krijgt nu eindelijk waar hij meer dan een maand op wacht. We halen de tarp tevoorschijn, en hij staat bol als een spinnaker, 25 km lang! De windvlagen blazen ons over het water en zorgen ervoor dat we constant bezig zijn ons fokje in bedwang te houden en dat hij niet onverwacht gaat klapperen en in het water valt. Want dat is voor de stabiliteit van de kano niet fijn.

Voor we het weten, zijn we in Nibe! Het aparte is, dat we toch moe zijn aan het eind van deze tarpzeilkanodag ?.

Shelter met kampvuur

Vroeg vertrokken vanuit het honk van de roei-en kanoclub Nykobing waar we vannacht sliepen. Het is heel stil op het meer, dat als een rimpelloos vlies om ons heen ligt en de eilandjes in de verte en hun spiegelbeelden optilt boven de horizon.

In deze overweldigende stilte peddelen we naar het eiland Fur, dat door iedereen aan ons wordt aanbevolen. Het is inderdaad prachtig, we worden stil van de imposante kliffen waarin allerlei aardlagen zijn te zien en die ongetwijfeld vol zitten met fossielen. Deze aardlagen zijn 55 miljoen jaar geleden gevormd, is het verhaal. De meeuwen krijsen en uiteindelijk scheuren we ons los van de stilte en zetten we koers naar het eiland Livo.

De wind is opgestoken uit oost. Helaas tegenwind, maar gelukkig niet hard. Livo, waar veel zeehonden schijnen te zitten, komt langzaam dichterbij en op een kiezelstrand onder een klif landen we aan voor de lunch. En zowaar, in de verte een zeehond! Gelukkig, dat verhaal klopt ook ?.
Als we onze tocht weer voortzetten, is de wind aangewakkerd. We verleggen de koers en gaan niet via de kortste weg dwars over het grote meer, naar de overkant. We kiezen voor een korte route naar de overkant om dan in de luwte de kustlijn te volgen. Dan hebben we wel tegenwind, maar geen last van de golven.
Inmiddels begint het te regenen. We zijn blij met de nieuwe koers, waar we toch enigzins beschut kunnen varen!

Langs de oever zien we een versterkte dijk. Daarachter ligt een kanaal dat koning Christian een paar eeuwen geleden heeft laten aanleggen. Het kanaal mondt uit in de fjord, net om de hoek waar wij ook moeten zijn. We trekken de kano over de dijk en varen het kanaal af. Leuk voor de afwisseling en een zacht windje mee. Een stukje verder komen we weer in de Limfjord uit. Inmiddels regent het weer keihard en persen we de laatste kilometers eruit tegen de wind. Direct na de brug moet het zijn, de schuilhutjes die de shelterapp heeft beloofd…

Nat en koud ontdekken we aan land alleen twee oude vieze bunkers langs een doorgaande autoweg. En de biologische bakker die we dachten te zien blijkt een brobotiken, een goedkope snackbar… Een nare fout in de shelterapp?

Gelukkig weet het behulpzame snackbarpersoneel dat we nog even door moeten lopen voor de shelters. En jawel, in een prachtig, laag houten hutje kunnen we onze slaapzakken kwijt. Ondanks de regen en het natte hout heeft Rick in no-time een behaagelijk knapperend houtvuur, waar ik al zo lang van droomde. We warmen onszelf op en drogen er de natte spullen bij. Toch fijn, zo’n handige man die je grootste wens vervult!

 

A perfect day

No need to rush today, windforce and direction will be 4, south-west all day long. While we have a sunny breakfast at a picknicktable overlooking the sea, an early fisherman brings in his catch, lobsters!

Johannis, the camp site-boss, will accompany us for a few kilometers as we start our tour to Nykobing on the ilse of Mors. He shows us the seals and tells us of a danish kajaker who was bitten by a seal during his kajakrol and of the victorious Danish soccerteam in 1992.?

In the shelter of Venø it’s nice and easy paddling, wind from behind and no waves. But as we come to the end of the isle and both Johannis and we go our own way, the waves and the wind get on us at full speed. But it is not as wild as before and we enjoy the wind and the waves pushing us foreward.

It’s a perfect day and we head for another cape to round. Doing so, the tension of the Danish coast shortly crosses our mind, but we paddle steadilly and manage quite allright. As the wind comes from behind, we put up our sail and rush over the waves towards a huge bridge.

Suddenly a large fishingboat in the distance speeds in our direction. We change course and the ship also seems to change course. As the ship is getting near, Rick calls the fishingboat on the vhf/marifoon, but the ship doesn’t answer. So we change course again and paddle a steady course away as fast as we can. A good decision! To our surprise, a few minutes later we are called by the Dutch sailingvessel Watersnip, who has overheared our call. It’s nice to talk to the people of the Watersnip, who we met before in Thyborøn!

Then we pass the harbour of Nykobing. Around the corner is our goal for today, the Nykobing rowingclub, which invites us to spend the night at their clubhouse. A group of 10 ladies of the Alborg ladies rowingclub have the same idea, and share their wine with us. So we have a cosy evening and night! Before we go to sleep, we walk to the sea and enjoy the sight of Fur, our next goal. And the quiet of the evening…