Maand: juni 2018

Vandaag varen we langs het Duitse eiland Sylt, aan de Noordzee kant, dus steeds duinen en zandstrand. Verschil tussen hoog en laag water is meer dan 3 meter. De duinenrij en de stranden zijn vaak smal en steil, maar soms liggen er enorme zandplaten voor de kust, die zichtbaar worden bij eb.

Bijna overal langs de stranden zien we mensen genieten van de zon, de zee en het zand! Als het bijna tijd is voor een pauze, zien we in de verte iets drijven in de zee. Het blijkt een bal te zijn van een van de kindertjes op het strand, die beteuterd staat te kijken hoe zijn bal steeds verder afdrijft door de aflandige wind. Maar daar komen de redders in nood aangevaren in hun kano. We vissen de bal uit het water en brengen hem terug bij het superblije jongetje.

Ook zijn moeder waardeert het enorm dat we speciaal voor hen  door de  branding zijn aangeland op het strand. Ze helpt ons met de boot uit de  branding snel het strand op te trekken.

We blijven ons trouwens verbazen over de vriendelijkheid en interesse van de mensen die we tegen komen. Dat lijkt wel steeds meer te worden naar mate we verder komen.  Onze reis maakt veel positieve energie los en  krijgen veel goede wensen mee!

Na de pauze en gemakkelijke afvaart door de hulpvaardige moeder, peddelen we net een half uurtje als we opnieuw een bal in zee zien drijven. Routinematig pikken we hem op en brengen we hem naar het strand. Zijn vader biedt ons een biertje aan, maar wij willen door nu we het tij nog mee hebben. Moe en voldaan vinden we het tegen de avond mooi geweest en vinden we de perfecte plek op het strand van het lange eiland Sylt. Eindelijk rust voor de Ballenbrigade.

Nog steeds oostenwind, gunstig voor onze overtocht van Hooge naar Amrum en Sylt!

Het eerste zeegat, tussen Hooge en het eiland Amrum, verloopt soepel. Windje mee, maar wel oppassen voor veerboten. Die volgen niet altijd de vaargeul maar pakken bij hoog water een kortere route volgens de locals op Hooge. En jawel hoor, er komt een veerboot aan, buiten de vaarroute! Maar dankzij de tipgevers en ons AIS-systeem verloopt deze ontmoeting vlekkeloos.

We varen via de  Noordzee langs Amrum. Daar willen we op de noordpunt wachten op de kentering zodat  we het volgende zeegat over kunnen. Omdat we achter lopen op de planning, zit even koken er niet in, we hebben te weinig tijd. We ontdekken wel een strandtentje, waar we gehaast een heerlijke flamkuchen naar binnen werken!

Terwijl we maar kort gepauzeerd hebben, is ondertussen het hele strand voor ons drooggevallen. We kiezen ervoor om met de kano op wieltjes de drooggevallen plaat over te lopen in plaats van terug te gaan en er omheen te varen. Het is een flinke wandeling over de plaat, alsof we naar het volgende eiland lopen?

De oversteek naar het eiland Sylt is verrassend. In de avondzon is het heerlijk peddelen. Net als we denken dat we er bijna zijn, belanden we in een woeste grondzee die alle aandacht en stuurmanskunst vraagt. De nare en gevaarlijke  stroming aan de kust van Sylt maakten dat we moeilijk  aan land konden komen. De volgels waren de  enigen  die er lol van hadden want de vissen kwamen vanzelf boven drijven in deze chaotische stroming. Behoorlijk uitgeput bereiken we uiteindelijk het strand en zetten ons tentje neer. Sinds vandaag zeggen we pas dat we er zijn, als we veilig op het vaste land staan ?.