‘Sustainable Dream is back’-borrel

We zijn blij weer thuis te zijn… maar het is ook nog even wennen. Om nog wat beter aan te meren in de gewone wereld organiseren we een thuiskom borrel. Elkaar weer zien, bijpraten, fotos en videotjes bekijken en voor wie wil in de ochtend een tochtje maken.

Op zaterdag 25 augustus tussen 15.00 en 17.00 uur de ‘Sustainable Dream is back-borrel’ bij ons thuis. Graag nodigen we je/jullie als trouwe vrienden en volgers daarvoor uit.

Neem gerust je tentje mee als je van ver komt. Er is genoeg plek in onze tuin!

En in de ochtend kun je bij ons lekker kano varen. Een tochtje op het meer of gewoon uitproberen. Dus neem je kano mee, of laat weten dat je wilt kanoen, dan proberen we iets te regelen!

We horen graag of je komt! 

Groeten,

Rick en Christa

Afbeeldingen: Milly Bakker, illustrator

 

De kano ingepakt op station Gotenburg. Hier namen we, duurzaam reizend, de bus terug naar Groningen…

The border of Norway

Today is a special day, we are heading for the Norwegian border! We have paddled nearly 1200 km and now we are nearly in Norway! Excited we start the trip, from the quiet paradise-isle where we stayed overnight.

We have a great tour again, along rocky islands and over open sea. It’s only 1,5 km from the border of Norway when we spot an approaching fishing vessel, heading for the harbour. We wait for it to pass before continuing over the shipping lane. We do have some less pleasant experiences with unexpected moves of fishing boats ?. And this one adds to it: the fishing vessel suddenly turns and rapidly moves away to outer sea again. Now we take our chance and rush the stretch for the Norwegian border, which is getting close. Suddenly we are there! Yes!!! We have made it! We high-five and put our paddles in the air. We can’t believe that we have really made it!

Later, on the deserted isle we hoped to find, but isn’t deserted at all, we celebrate again! with a bottle of our favourite pear cider and crisps. We reached Norway!

Though now we are back on Swedish ground, it is obvious that Norway is near. Some 20 motorboats are moored in this beautiful bay and the shore is crowded with sunbathing people and playing children, like a mediterranean beach. But all boats carry the Norwegian flag. Especially for us, we joke, so we won’t forget: Norway, we made it!

 

Zeejutters

We hebben ballen uit de zee gevist (Sylt), een stootwil bij Grebbestad, een Hoornaar bij Noordpoolderzijl, een kano uit het Kattegat en dan vandaag een echte kanopeddel! En dat ging niet vanzelf! Overigens niet een peddel van ons, die zitten netjes gezekerd aan de boot. En het redden daarvan is niet zo spectaculair. Maar de redding van vandaag was dat wel.

Vanochtend vaarden we eerst langs Havstensund, waar we pauze hielden bij de Zeewierboetiek van Linnea en Jonas. Verder ging de route vooral buitenlangs, aan de zeekant van de eilanden. Omdat het al een tijdje flink gewaaid heeft uit het westen, zijn de golven die  rechtstreeks van zee komen, behoorlijk hoog. Vooral langs de rotseilanden, waar de golven op stuk slaan, kan het daardoor behoorlijk klotsen, een wirwar van stroming, onderstromen en golven uit alle richtingen. Gaaf om te doen. Vandaag dus langs veel van dit soort plekken.

Als we bij een van deze rotspartijen door het woelige water worstelen heeft Rick blijkbaar nog tijd om een peddel te zien drijven. Lekker laten drijven denkt Christa. Rick wil polshoogte nemen, maar Christa peddelt zo hard door dat hij dit idee laat varen. Toch kan Rick het niet loslaten, dus varen we even later terug door de onrustige golven en tegenwind. wind tegen. Het is best een eindje terug en zal die peddel met deze wind en stroming daar nog wel liggen?

Net als we de moed op willen geven, ziet Rick ineens de peddel drijven, gelukkig in wat rustiger vaarwater. We varen erheen en vissen hem uit het water. Het is een plastic kanopeddeltje. Een bijbehorende kano of eigenaar is nergens te bekennen. En voor onze boot is hij te kort. We kunnen de peddel ook niet meenemen. Daarom laten we de peddel achter op de stenen van het rotseilandje. Hopelijk komt de eigenaar hem nog eens zoeken.

Hoe wil jij je zeewier?

Het zeewater hier aan de Zweedse kust is opvallend helder. In ondieptes en langs de rotsen zie je dikke bossen geelgroene slierten rustig wiegen in het water.

De meeste zeewieren in deze regio zijn eetbaar, lekker en gezond! Dat hoorden we van Ilva tijdens het kajakweekend op Valö. Ilva liet ons een mooi boekje zien over eetbare zeewieren, waar je ze plukt en hoe je ze kunt bereiden. Bakken, koken, smoren of drogen bijvoorbeeld. Ook proefden we een stukje van het gedroogde zeewier, zeesla, dat Ilva gebruikte in haar avondmaaltijd. Het smaakte verrassend lekker en onze nieuwsgierigheid was gewekt.


Daarom zochten we de makers van dit boekje op in Grebbestad, wat precies op onze route lag. Linnea en Jonas, de bedenkers van dit boekje, zijn twee jonge, gedreven mensen die twee jaar geleden hun carrières aan de universiteit van Gothenburg opgaven om zich volledig te storten op het verantwoord toegankelijk maken van het smakelijke ‘goud’ van de Zweedse westkust, zeewier! Ze verhuisden naar Grebbestad, waar ze hun boekje en verschillende zeewierproducten ontwikkelden onder de bedrijfsnaam Catxalot.

Nu hebben ze een eigen winkeltje met zeewier en aanverwante artikelen in Havsstensund, 8 km ten Noorden van Grebbestad. Tijdens de zomerperiode organiseren ze speciale zeewier-excursies en kursussen. Erg interessant, een echte aanrader als je in de buurt bent! Je leert erwaar je de verschillende wiersoorten kunt vinden, hoe je ze het beste kunt oogsten zonder de planten te beschadigen en krijg je tips voor de lekkerste recepten.

Uit het gidsje van Catxalot

Zo groeit hier Veterwier,  Chorda filum, met lange ronde stengels. Door de lange haren aan de stengel houdt hij veel algen vast. Het ziet er echt niet smakelijk uit als je deze soort tegen komt in het water! Maar als je met je vingers de haren en de algen langs de stengel eraf rist, houd je een heerlijk knapperige zilte stengel over die je zo kunt eten of door de sla! Mmmm!