De oversteek naar Læsø

De wind zit in de goede hoek, kracht 2 en de zon schijnt. Het gaat kriebelen. Zullen we toch maar oversteken naar Læso vandaag in plaats van rechtstreeks naar Frederikshaven voor de veerboot? Het eiland Læsø ligt halverwege waarbij we de veel minder drukke b-route van de T-line scheepvaartroute moeten passeren. Ja, dat doen we, stapje dichter naar Zweden op eigen kracht.  Deze oversteek geeft ons nog steeds het gevoel dat we ook de grote oversteek kunnen doen.  We gebruiken deze tocht voor het uittesten van de veiligheids-en navigatieapparatuur. Dit was een advies van Tue Olensen, de Deense kanocoach (zie ook onadventure.dk).

Rick heeft van tevoren zijn mobiel nog aangepast, omdat deze bij vochtigheid niet goed functioneert. We hebben nu een droogdoekje bij de hand en Rick heeft de navigatieapp NV Charts en de maritieme app onder een programmeerbare knop van zijn mobiel gezet. Gek, dat we daar niet eerder de tijd voor hebben genomen.

We hebben de route die Rick heeft gepland, goed doorgenomen. Eerst een stuk langs de kust. Dan van boei naar boei en uiteindelijk de b-route van de t-line vaargeul over steken. Tegen dat laatste zien we het meeste op. Gelukkig staan er wel boeien, waar we ons op kunnen richten. Voor de zekerheid varen we ook op de vooraf bepaalde koersen.

De oversteek naar Læsø gaat volgens plan en geeft ons een geweldig gevoel. Eerst langs de kust naar de landpunt. Een mooi stuk met veel zandplaten waarop eidereenden, aalscholvers, meeuwen en scholeksters zitten. Dan buigen we af van het land naar de boei. Deze is al goed te zien en zelfs de volgende ook al. Fijn dat het zo helder is. De wind komt van opzij en de golven nemen langzaam toe.
Rick checkt nog even de wind. Volgens de voorspelling zal die nog iets toenemen, dus de golven ook. Maar veel meer dan dit zal het niet worden. Een opluchting, want het blijft een rustige golfslag, dit is helemaal prima.

We varen rustig naar de eerste boei. Daar zien we dat er een stevige stoming is, die ons veel opzij zet. De stroming in het Kattegat is erg windafhankelijk, vandaar dat we bij de boei wilde kijken. Rick twijfelt nog even of de stroming niet te sterk is, maar de volgende boei is al goed te zien. We passen de koers aan en gaan verder, richting de volgende boei, een lichtboei. Dat blijkt een gigantische vuurtoren te zijn, vandaar dat we hem al van verre konden zien! Dan op naar de boei aan de rand van de vaarroute. We zien enkele grote schepen naderen. Terwijl we peddelen houden we bij hoelang het duurt tussen het moment dat we het schip zien totdat hij onze route kruist. Dat is erg kort, 10 tot 20 minuten….

Screenshot van AIS bij vaarroute

Als we bij de boei van de vaarroute zijn, passeert ons op grote afstand een indrukwekkend vrachtschip, terwijl van links een enorm containerschip onze kant op schuimt. Volgens de AIS, die nu van grote waarde is, vaart de een 21 km en de andere 26 km per uur. Maar even wachten dus. Als we kunnen inschatten hoe ver het containerschip weg is, varen we alvast richting het schip. Zodra deze ons passeert, zetten we een enorme spurt in om zo snel mogelijk de vaarroute over te steken. Dan is 5 km best ver hoor! Maar we zetten door en na 45 minuten van super alert buffelen, zijn we veilig, aan de andere kant van de vaarroute. Even uithijgen en ontspannen.

Ons back-up systeem gps op Rick’s horloge.

Met de wind en golven in de rug peddelen we over de prachtig groene heldere zee naar de kust die steeds dichterbij komt. We zijn moe, maar opgelucht en trots dat we de vaarroute veilig hebben overgestoken. Na 5 uur peddelen, varen we tenslotte de haven van Vasterø binnen, een uur eerder dan gepland. Daar gaan we eens goed van deze oversteek nagenieten! Want dit was echt een top-tocht!