Zeejutters

We hebben ballen uit de zee gevist (Sylt), een stootwil bij Grebbestad, een Hoornaar bij Noordpoolderzijl, een kano uit het Kattegat en dan vandaag een echte kanopeddel! En dat ging niet vanzelf! Overigens niet een peddel van ons, die zitten netjes gezekerd aan de boot. En het redden daarvan is niet zo spectaculair. Maar de redding van vandaag was dat wel.

Vanochtend vaarden we eerst langs Havstensund, waar we pauze hielden bij de Zeewierboetiek van Linnea en Jonas. Verder ging de route vooral buitenlangs, aan de zeekant van de eilanden. Omdat het al een tijdje flink gewaaid heeft uit het westen, zijn de golven die  rechtstreeks van zee komen, behoorlijk hoog. Vooral langs de rotseilanden, waar de golven op stuk slaan, kan het daardoor behoorlijk klotsen, een wirwar van stroming, onderstromen en golven uit alle richtingen. Gaaf om te doen. Vandaag dus langs veel van dit soort plekken.

Als we bij een van deze rotspartijen door het woelige water worstelen heeft Rick blijkbaar nog tijd om een peddel te zien drijven. Lekker laten drijven denkt Christa. Rick wil polshoogte nemen, maar Christa peddelt zo hard door dat hij dit idee laat varen. Toch kan Rick het niet loslaten, dus varen we even later terug door de onrustige golven en tegenwind. wind tegen. Het is best een eindje terug en zal die peddel met deze wind en stroming daar nog wel liggen?

Net als we de moed op willen geven, ziet Rick ineens de peddel drijven, gelukkig in wat rustiger vaarwater. We varen erheen en vissen hem uit het water. Het is een plastic kanopeddeltje. Een bijbehorende kano of eigenaar is nergens te bekennen. En voor onze boot is hij te kort. We kunnen de peddel ook niet meenemen. Daarom laten we de peddel achter op de stenen van het rotseilandje. Hopelijk komt de eigenaar hem nog eens zoeken.